اقدامات و توصیه های درمانی در بیماران فتق دیسک کمری

درمان براساس شدت بيماری دیسک کمر فرق می كند. در موارد شديد كه بيرون زدگی ديسک بزرگ است و سبب فلج اندام های تحتانی و يا بي اختياری در دفع ادرار يا مدفوع مي شود، جراحي بايد به سرعت انجام شود

در مواردي كه با فتق ديسک کمر فلج مختصری ايجاد شده است، اما بتدريج ميزان فلج رو به افزايش است نيز بايد فوری جراحی صورت بگيرد.

در ساير موارد بیماران دیسک کمر،معمولاً به مدت يك هفته تا 10 روز استراحت نسبی و سپس فیزیوتراپی توصيه می شود.

طي اين مدت بيمار بايد از نشستن حتي الامكان پرهيز كند و از خم و راست شدن و برداشتن اشياي سنگين يا رانندگي نيز دوری نمايد.

معمولاً طی اين مدت به بيمار داروهای مسكن تجويز مي شود. اغلب بيماران مبتلا به دیسک کمر طی اين مدت 10 روزه و پس از مدت کوتاهی فیزیوتراپی، بهبود قابل توجهی پيدا می كنند.

مي توان بعد از  10  تا  14 روز از زمان شروع بيماری دیسک کمر، برای بيمار ورزشهای تخصصی فیزیوتراپی را تجويز نمود.در کنار فیزیوتراپی آب درمانی و راه رفتن در آب در قسمت كم عمق استخر نیز مفید مي باشد.انجام نرمشهای كششی برای عضلات كمر و شكم نيز برای بیماران مبتلا به دیسک کمر مفيد است که باید با نظارت مستقیم فیزیوتراپیست باشد.

روشهای درمانی كايروپراكتيک در ديسک كمر ممكن است خطرناک باشد و در درصد كمی از بيماران ممكن است سبب تشديد علايم شود.