میگرن

میگرن سردردی شدید است که ویژگی آن سردردهای ملایم یا شدید پی در پی می‌باشد وممکن‌است سبب حالت تهوع، استفراغ و حساسیت شدید به نور و صدا میشود. میگرن می‌تواند باعث درد شدیدی در سر شده و اغلب اوقات یک طرفه است و در یک طرف جمجمه ایجاد میشود. درد از 2 ساعت تا 3 روز ادامه دارد. درد به طور کلی با بالا رفتن فعالیت بدنی افزایش می‌یابد. گاهی درد انقدر شدید میشود که فرد بخواهد فقط درجایی ساکت و تاریک دراز بکشد و بخوابد. داروهایی برای کاهش میزان درد و تعداد حملات میگرن وجود دارد. تعداد حمله‌ها متفاوت است، از چند بار در طول زندگی تا چندین بار در هفته، یا متوسط یک بار در ماه.

اختلالات گذرای دید، حسی، زبانی یا حرکتی خاصی نشان می‌دهند میگرن به زودی شروع خواهد شد. اغلب دلایل بروز میگرن ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی است. حدود دو سوم افراد دچار میگرن ارثی هستند. میگرن در زمان بلوغ، در پسرها کمی بیشتر از دخترهاست، اما در میان زنان حدود دو تا سه برابر شایعتر از مردان است. سردردهای میگرنی معمولاً در دوره بارداری کاهش می‌یابند. بعضی تحقیقات نشان میدهند که میگرن به دلیل نوعی اختلال در رگ‌های خونی و عصبی است.

علایم اخطار دهنده در حدود ۶۰٪ از کسانی که مبتلا به میگرن هستند دیده می‌شود. 

نشانه‌ها اخطار دهنده : تغییر خلق و خو ، زود رنجی، افسردگی یا سرخوشی، خستگی، اشتیاق به خوردن مواد غذایی خاص، سفت شدن  عضلات (بخصوص عضلات گردن)، یبوست یا اسهال، و حساسیت به بو یا نور و صدا. به ندرت اتفاق می‌افتد که نشانه پیش درآمدی با سردرد همراه نباشد،که آن را میگرن خاموش گویند. ممکن است بعد از آنکه سردرد اصلی تمام شد عوارض میگرن برای چند روز باقی بماند.

 نشانه های میگرن

- سردردی ضربان دار و تپش‌دار که معمولا بشکل دردی مبهم شروع شده و تبذیل به دردی تپنده و کوبنده می‌شود. دردی که با فعالیت بیشتر می‌شود. 

- حساسیت به نور، صدا و بو

- حالت تهوع و استفراغ ودرد معده و شکم

- کاهش اشتها

-احساس سرما و یا گرمای شدید

- رنگ پریدگی و ضعف وخستگی

- سرگیجه و تاری دید

- اسهال و یا یبوست

- تب

عوامل بوجود آورنده میگرن

مهمترین عامل بیماری میگرن ناشناخته است.  عوامل محیطی و ژنتیکی در بیماری میگرن می تواند نقش داشته باشند. در دو سوم موارد این بیماری ژنتیکی است. برخی از بیماری‌های روانی همچون بسیاری از رویدادهای زیستی یا محرک‌ها با این بیماری در ارتباط هستند که از این دسته می‌توان به:افسردگی، اضطراب، و اختلال دو قطبی اشاره کرد.

- عامل ژنتیکی

تاثیر ژنتیکی ۳۴ تا ۵۱٪ در احتمال ابتلا به میگرن موثر می‌باشد. . برخی از گونه‌های ویژه ژن‌ها خطر ابتلا به این بیماری را به میزان کم تا متوسط افزایش می‌دهند.

- محرک ها

میگرن‌ ممکن است توسط نوعی محرک‌ بوجود آید، که برخی از افراد در تعداد اندکی از موارد از آن‌ها به عنوان عامل موثر نام می‌برند و برخی دیگر در اکثر موارد از بسیاری از عوامل با عنوان محرک یاد می‌شود، با این حال شدت و اهمیت این عامل مشخص نیست.

- جنبه‌های فیزیولوژیکی

از میان محرک‌های رایج می‌توان به استرس، گرسنگی، و خستگی اشاره کرد. احتمال وقوع میگرن‌ها در دوران عادت ماهانه بیشتر است.  تاثیرات هرمونی دیگری، نظیر نخستین عادت ماهانه استفاده از داروهای ضد قاعدگی خوراکی، قاعدگی، پیش یائسگی، و یائسگی، همچنین در این بیماری نقش دارند. 

- عوامل تغذیه ای

بعضی مواد غذایی و رژیم غذایی نامناسب سبب بروز میگرن میشوند. 

- عوامل محیطی

کیفیت هوا ،نور شدید،اضافه وزن،بو و حتی تششع وسایل الکترونیکی ارتباطی نظیر تلفن های همراه،رایانه‌های همراه و استفاده بیش از اندازه از صفحه نمایش‌های قدیمی موسوم به CRT نیز تاثیر زیادی بر بروز سردرد‌ها دارد.

- اظطراب ، استرس و فشارهای روحی

 

درمان میگرن

 بیشتر افراد به هنگام حملات میگرنی، ترجیح می‌دهند که در یک اتاق تاریک بخوابند یا دراز بکشند. برخی نیز فقط به دارو جواب میدهند.

درمان دارویی

سوماتریپتان‌ به‌ صورت‌ تزریق‌ زیر پوست‌ و یا قرص

- داروهایی از نوع تزریقی، اسپری‌های بینی و شیاف

- داروهای‌ مسدودکننده‌ بتا آدرنرژیک‌ یا کانال‌ کلسیمی‌، یا ضدافسردگی‌های‌ سه‌ حلقه‌ای‌ برای‌ پیشگیری‌ از تکرار حملات‌

- داروهای ضد درد همچون پاراسیتمول (paracetmol) یا آسپیرین همراه با داروهای ضد تهوع همچون متوکلراپرامید (metoclopramide) و یا دامپریدون (demperidone) توصیه می‌شود.

-  در بعضی از افراد داروهای NSAIDs یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، موثر واقع می‌شوند. این داروها می‌توانند تورم، درد و التهاب را بهبود بخشند. این داروها شاملایبوپروفن (ibuprofen)، ناپروکسن (naproxen)، دیکلوفناک پتاسیم (diclofenac potassium) و تولفنامیک اسید (tolfenamic acid) می‌باشد.

- داروهایی از گروه تریپتان‌ها (triptans) برای بهبود علایم میگرن استفاده می‌شوند. این داروها، عروق خونی را در مغز را باریکتر و احساس درد میگرنی را برطرف می‌کند.

درمان غیر دارویی

- طب سوزنی

تحقیقات نشان داده که طب سوزنی می تواند دردهای میگرنی را کم کند و تعداد افراد مبتلا به سردرد را کاهش دهد.

 - بیوفیدبک (Biofeedback)

بدن در مقابل درد واکنش نشان می دهد؛ از قبیل: تند شدن ضربان قلب، گرفتگی و سفت شدن عضلات و یا سردی دست ها. در روش بیوفیدبک برای کنترل وضعیت جسمانی ، روش های تمدد اعصاب فرا گرفته میشوند.

Biofeedback می تواند میزان درد و تعداد حملات میگرنی را کم کند.

 - ماساژ

 ماساژ درمانی باعث کاهش دفعات سردرد در افراد می شود، ولی میزان درد را کم نمی کند. ماساژ، استرس را نیز کم می کند. 

- مصرف مکمل ها

ویتامین B2 (ریبوفلاوین) تعداد حملات میگرنی را کم می کند، ولی میزان درد را کم نمی کند.

کوآنزیم Q10 نیز باعث کاهش حملات میگرنی در کودکان و بزرگسالان می شود.

- روش های آرام بخشی

تنفس عمیق و شل و سفت کردن عضلات دارای تاثیرات مثبتی در کاهش سردرد می باشند.

- ورزش 

ورزش منظم و مناسب می تواند تعداد و شدت حملات میگرنی را کاهش دهد.

- تحریک مغناطیسی جمجمه ( TMS)

یک دستگاه مغناطیسی بر روی پوست سر گذاشته شده و ضربان های مغناطیسی بدون درد را به طرف مغز می فرستد.

در افرادی که در اثر حساسیت به بو و یا اختلالات بینایی، دچار میگرن می شوند، با این روش درمانی، شدت و زمان میگرن را می توان کم کرد.

 - رژیم غذایی مناسب

غذاهای تشدید کننده میگرن عبارتند از: الکل، کافئین، شکلات، غذاهای کنسرو شده، گوشت های فراوری شده، پنیرهای مانده  و آسپارتام.

 - درمان گیاهی

گل مینا باعث کاهش درد، تهوع و حساسیت به نور می شود و تعداد حملات را کاهش دهد.

- فشار درمانی

فشار دادن سر، صورت و گردن در طی میگرن، کمک به کاهش درد می کند.

- خواب مناسب

کمبود خواب و میگرن با هم در ارتباطند. خواب مناسب و به اندازه کافی در پیشگیری از میگرن مفید است

- فیزیوتراپی در درمان میگرن

بهره‌گیری از فیزیوتراپی می‌تواند در تسکین سر درد میگرنی مؤثر باشد. فیزیوتراپی اغلب بر قسمت‌های سر به پایین بدن متمرکز است، اما می‌توان از آن برای بهبود میگرن بهره برد. هدف فیزیوتراپی بهبود بدن از طریق تقویت و شل کردن عضله‌ها و مفصل‌های پیرامونی است. اگر بروز حمله‌های میگرنی با وضعیت عضله‌ها و مفصل‌ها مرتبط باشد، فیزیوتراپی تسکین درد را برای بیمار بهمراه دارد.

 

 اغلب سر دردهای میگرنی با درد و خشکی گردن همراه هستند. هر چند گردن درد را معمولاً منشأ میگرن نمی‌دانند، انجام نرمش‌های کششی منظم درد را تسکین میبخشند.

بیمارانی بهترین نتیجه را از فیزیوتراپی می‌گیرند که میگرنشان با اختلال‌های عضلانی ـ اسکلتی گردن یا فک همراه باشد.

 

مزایای فیزیوتراپی در درمان میگرن

کاهش مصرف داروی تجویز شده برای سر درد

- کاهش میزان کلی درد

- کاهش شدت، تعداد دفعات و طول مدت سر درد

روشهای درمانی فیزیوتراپی در میگرن

درمان دستی

کشش بافت نرم با سرعت بالا و نوسان پایین بر روی ناحیه‌هایی از گردن یا بالای کمر که توانایی حرکتیشان محدود شده است. روش دستی برای حرکت دادن آهسته مفصل‌های گردن به کار برده می‌شود که غالباً انقباض عضله‌ها را برای افزایش کارایی دربرمی‌گیرد.

تقویت

بالا بردن قدرت عضلات گردن، قفسه سینه، قسمت بالایی پشت بدن و شانه

کشش

 افزایش دامنه حرکتی عضلات سفت گردن، قفسه سینه و قسمت بالایی پشت بدن

آموزش حالت صحیح اندامی

 بهبود حالت اندامی کلی ستون فقرات، کاهش فشار و افزایش هوشیاری بدن

آموزش حرکت‌های اصلاحی

به منظور بهبود حرکت طبیعی گردن برای به حداقل رساندن درد

 

 

 

 

منابع

tebyan.net

rastineh.ir

asadiclinic.ir

http://drjanpour.com