عوارض پوشیدن کفش پاشنه بلند

نویسنده ی مطلب: فیزیوتراپیست محمدرضا جان پور

عوارض پوشیدن کفش پاشنه بلند

تغییر سبک زندگی جامعه به سمت ماشینی شدن و افزایش امکانات متنوع، سبب ایجاد محدودیت در فعالیت بدنی افراد شده است.

نداشتن فعالیت بدنی مداوم تغییرات نامطلوبی را در فیزیولوژی و آناتومی بدن افراد ایجاد می‌کند که این مسئله سبب برهم خوردن توازن عضلات، ایجاد فشار بر سیستم اسکلتی و تغییرات فرسایشی در بدن می‌شود.

کاهش فعالیت های بدنی افراد را مستعد به تغییرات فرسایشی و ایجاد کمر درد می کند و فعالیت های بدنی نامناسب سبب بروز تغییرات آناتومیک کمر و اختلال در داخل ستون فقرات می شود و همچنین افزایش فشار به کمر منجر به جابه‌جایی دیسک های مهره ای شده و در نهایت فشار دیسک به ریشه های عصبی به صورت درد در ناحیه کمر بروز پیدا می کند.

تغییرات فرسایشی در زانو به شکل تخریب غضروف خود را نشان می دهد.

کمر دردهای اکتسابی به دلیل بیماری ها، شرایط زندگی و استفاده نادرست از سیستم عضلات و استخوان رخ می دهند.

زنان به علت ظرافت فیزیکی‌شان با قرار گرفتن تحت فشار های مستمر در برابر اختلالات کمر آسیب پذیرتر هستند، شرایط دوران بارداری نیز سبب ایجاد تغییرات فیزیکی در بانوان می شود و استفاده از کفش های نامناسب به خصوص کفش های دارای پاشنه بلند و نازک منجر به تغییرات در دیسک های ستون فقرات، ایجاد فشار شدید بر آنها و موجب کمر درد می شوند. به همین دلیل استفاده از کفش های پاشنه بلند در بانوان توصیه نمی شود.

ایجاد علائم کمر درد در فرد با توجه به افزایش سن غیرقابل بازگشت است،
تعداد دفعاتی که فرد در طول روز خم می شود، وضعیت های نادرست حین ایستادن، خوابیدن، نشستن و رانندگی کردن، فشارهای زیادی به دیسک کمر وارد می کند که ایجاد فشارهای مستمر همراه با وضعیت نامناسب عضلات و نبود مراقبت بسته به میزان نیرو و نوع فعالیت بدنی طی چند سال می تواند فرد را در معرض خطر کمردرد و مشکلات ناشی از آن قرار دهد.

حفظ وضعیت بدنی مناسب، انجام فعالیت های سبک، پیاده روی، بلند نکردن اجسام سنگین، خم کردن زانو به جای کمر برای بلند کردن اجسام سنگین، حذف فعالیت های تکراری، استراحت بین مسافت در هنگام رانندگی های طولانی مدت و در افرادی که در حالت های ثابت به مدت زیاد قرار می گیرند مانند کاربران کامپیوتر آسیب های ناشی از آن را در ناحیه کمر به حداقل می‌رسانند.

 

مقالات مرتبط:

کمردرد پس از جراحی

کمردرد و راه های پیشگیری و درمان

آكندروپلازي چیست؟

 

آكندروپلازي چیست و چه علائمی دارد؟

نویسنده ی مطلب: فیزیوتراپیست محمدرضا جان پور

آكندروپلازي واژه ای يوناني به معناي عدم تشكيل غضروف است.
این وضعیت شایع ترین علت عارضه ای به نام كوتولگي مي باشد. 

مبتلایان به این عارضه قد کوتاهی دارند و بازوها و پاهاي اين افراد متناسب نبوده و اغلب سر بزرگی دارند.

پيشاني برجسته و پل بيني پهن از سایر ويژگي ظاهري صورت اين افراد مي باشد.

مشکل اصلی در این بیماران تبدیل غضروف به استخوان در صفحات رشد بخصوص در استخوان های بلند اندام ها است.

اين عارضه مي تواند بصورت يک صفت اتوزومال غالب به ارث برسد، كه در 80 درصد موارد ناشي از جهش هاي تك گيري است كه به تازگي رخ داده اند.

جهش ها در ژن رمز كننده گيرنده ي 3 فاكتور رشد فيبروبلاستي (FGFR3) رخ مي دهند كه روي كروموزوم 
4 قرار دارد.
در واقع جهش نقطه اي موجب جايگزيني آرژينين به جاي گليسيني (G380R) مي شود كه در ناحيه گذرنده از گيرنده قرار دارد.

تشخیص پیش از تولد قبل از هفته 20 بارداری، صرفاً با آزمایش مولکولی DNA جنینی امکان پذیر است.
در اواخر بارداری نیز با تجزیه و تحلیل عکس اسکلت جنین می توان این عارضه را تشخیص داد.

اگر پدر و مادر هردو دچار این بیماری باشند فرزند آنها دچار نوع بسیار شدیدی میشود و یا مرده متولد شده و یا مدت کوتاهی بعد از تولد به علت نارسایی تنفسی می میرد.

علائم شایع و اصلی آکندروپلازی

  • کوتاهی قد
  • کوتاهی اندام های فوقانی و تحتانی بازو ها و ران
  • محدودیت حرکتی مفاصل
  • کوتاهی انگشتان 
  • چاقی
  • عفونت های مکرر گوش
  • کیفوز
  • تنگی کانال نخاعی
  • زانوی پرانتزی
  • اختلالات سیستم تنفسی
  • کمردرد 
  • ضعف عضلات
  • پاچنبری
  • هیدروسفالی

کمردرد پس از جراحی

نویسنده ی مطلب: فیزیوتراپیست محمدرضا جان پور

کمردرد پس از جراحی

آرتروز مفاصل بین مهره ای ستون فقرات یکی از دلایل شایع بروز کمردرد پس از جراحی کمر است.

ممکن است در حین عمل های جراحی باز قسمتی از مهره ها یا دیسک بین مهره ای دستکاری و یا از بدن خارج  شده و گاهی نیز از پیچ های فلزی برای ثبات ستون فقرات استفاده شود که این اعمال میتواند زمینه ساز آرتروز ستون فقرات و بروز کمردرد شوند.

آسیب و التهاب این مفاصل می تواند موجب بروز کمردرد های شدید و ناتوان کننده، محدودیت شدید حرکتی و خشکی و سفتی ستون فقرات و حتی لگن شود.

فیزیوتراپی و انجام تمرینات مخصوص و مناسب یکی از درمان های مطمعن و موثر در بهبود این کمردردها است.
فیزیوتراپیست با دانش خود و با بررسی و ارزیابی دقیق شرایط بیمار تمریناتی متناسب با شرایط بیمار تجویز می کند که در بهبود کمردرد و کاهش سایر عوارض بسیار موثر است.

بیرون زدگی مجدد دیسکهای کمری، عدم ثبات ستون فقرات و عفونت و التهاب ستون فقرات نیز از سایر دلایلی هستند که در بروز کمردرد پس از جراحی می توانند نقش داشته باشند.

استفاده از دستگاه رادیو فرکوئنسی نیز به عنوان یکی از جدیدترین ابزارهای درمانی در کاهش درد ناشی از این عارضه موثر استو.

امواج رادیوفرکوئنسی در نوک نیدل مسیر های مربوط به درد را مهار و عوارض ناشی از این اسیب را کاهش می دهد.

دستگاه رادیو فرکوئنسی در کنترل و درمان درد بیماریهای مختلفی کاربرد دارد که بیشترین کاربرد آن در درمان و بهبود کمر دردهای پس از جراحی کمر است.

شکستگی مهره های کمر

 

نویسنده مطلب: فیزیوتراپیست محمدرضا جان پور

شکستگی مهره های کمر، علائم و دلایل بروز آن

شکستگی مهره های کمر می تواند در اثر وارد شدن ضربه شدید و ناگهانی و یا وارد شدن ضربه های خفیف و مزمن رخ دهد.

پوکی استخوان یکی از مشکلاتی است که احتمال بروز این شکستگی ها را افزایش میدهد.

شکستگی‌ مهره ها آسیبی جدی بوده که ممکن است نخاع را نیز درگیر کند.

علائم شکستگی مهره‌های کمر

  • درد شدید و ناگهانی
  • ناتوانی در خم کردن کمر و ستون فقرات
  • تشدید درد هنگام فعالیت
  • کاهش دامنه حرکتی
  • کیفوز
  • خم شدن ستون فقرات
  • درد لگن و باسن

دلایل شکستگی مهره‌های کمر

  • وارد آمدن فشار بیش از حد بر روی استخوان
  • پوکی استخوان که منجر به ضعف استخوان ها می شود.
  • ضربه و آسیب شدید مهره ها در اثر حوادثی همچون سقوط از ارتفاع یا تصادفات رانندگی

عوارض شکستگی مهره های کمر

  • فلج اندام ها
  • لخته شدن خون در پاها
  • سکته مغزی
  • آمبولی ریوی
  • ذات الریه
  • زخم‌ بستر

درمان شکستگی مهره‌ های کمر

  • استراحت و اجتناب از انجام فعالیت هایی که سبب تشدید درد و وارد شدن فشار بر روی ستون مهره ها میشوند.
  • فرار دادن کمپرس سرد و گرم در محل درد
  • استفاده از داروهای ضد درد
  • تجویز بریس کمر برای محافظت و بی حرکت کردن ستون مهره ها
  • فیزیوتراپی و تمرینات اصلاحی بمنظور تسریع بهبودی و تقویت ستون مهره ها
  • جراحی در موارد شدید 

کوله پشتی های غیر استاندارد

نویسنده ی مطلب: فیزیوتراپیست محمدرضا جان پور

عوارض استفاده از کوله پشتی های غیر استاندارد

بر اساس استانداردهای جهانی وزن کوله‌پشتی باید کمتر از 10 تا 15 درصد وزن دانش آموز باشد و این در حالی است که گاهی دیده میشود دانش آموزان کوله پشتی سنگینی حمل میکنند که گاهی وزن آن به حدود یک سوم وزن بدن می رسد مه این امر میتواند تاثیرات مخربی بر ستون فقرات داشته باشد.

شایع‌ترین ناهنجاری در دانش‌آموزان شانه‌های نامتقارن و افزایش قوس کمر و بدشکلی اندام‌ها به دلیل حمل کوله‌پشتی‌های دوطرفه و یک‌طرفه بسیار سنگین است که موجب خمیدگی غیرطبیعی و بیش از اندازه‌ ستون فقرات به سمت عقب شده که در صورت شدید بودن حتی میتواند علاوه بر مشکلات اسکلتی_عضلانی همچون کمردرد و قوز پشت موجب بروز مشکلات تنفسی نیز بشود.

متخصصان فیزیوتراپی و ارگونومی در این بخش می توانند نقش موثر داشته باشند، این متخصصان با طراحی کوله پشتی هایی مقاوم در عین حال سبک که از ناحیه پشت منطبق با قوس های ستون فقرات باشد و بتواند وزن داخل کوله پشتی را به طور مناسب تقسیم کند، کمک زیادی در از بین بردن مشکل کوله های سنگین مدرسه خواهند کرد.

بکار بردن الیاف نانو در ساخت کوله پشتی که موجب جلوگیری از تعرق کودکان از ناحیه پشت می شود نیز یکی از فاکتورهای کوله پشتی مناسب است.

مدارس میتواند با قرار دادن یک فضای شخصی مناسب در مدرسه، مانند کمد برای دانش آموزان از حمل وسایل سنگین توسط دانش آموز در طی روزهای هفته که موجب بروز عوارض جدی برای دانش آموز خواهد شد جلوگیری کنند.

مراجعه به فیزیوتراپیست و دریافت برنامه تمرینی برای تقویت عضلات ستون فقرات کودکان نیز در کاهش مشکلات ستون فقرات در دانش آموزان موثر است.

نظارت و انتخاب کوله پشتی مناسب توسط والدین و توصیه آنها به دانش آموزان برای عدم پر کردن کوله مدرسه با وسایل غیر ضروری نقش مهمی در پیشگیری از مشکلات ستون فقرات دارد.

چگونه از ابتلا به کمردرد پیشگیری کنیم؟

نویسنده ی مطلب: فیزیوتراپیست محمدرضا جان پور

چگونه از ابتلا به کمردرد پیشگیری کنیم؟

کمردرد یکی از بیماری های شایع است که بسیاری از افراد را درگیر کرده است.
خوشبختانه اغلب کمردردها قابل پیشگیری هستند و با رعایت اصلی میتوان براحتی از بروز آن ها پیشگیری کرد.

نکته اصلی در پیشگیری از کمردرد  این است که از فشار زیاد به کمر خود جلوگیری کنیم.
باید بیاموزیم که فعالیت های روزمره خود را چگونه انجام دهیم تا کمر و ستون فقرات تحت فشار بیش از حد قرار نگیرند.

در پیشگیری از کمردرد مهم ترین اصل جلوگیری از افزایش قوس کمری است.
افرایش قوس کمر میتواند موجب افزایش فشار به ستون مهره ها و کمردرد شود.
قوس ستون فقرات در ناحیه کمر بصورتی است که به سمت جلو تحدب دارد.
افزایش این تحدب اغلب به علت ضعف عضلات شکم و عضلات ستون مهره ایجاد میشود و موجب بروز لوردوز خواهد شد که یکی از عواملی است که میتواند موجب بروز کمردرد شود.

در صورت وجود اضافه وزن بهتر است هرچه سریع تر با روش های اصولی اضافه وزن خود را از بین ببرید.
چراکه اضافه وزن موجب افزایش فشار به ستون فقرات شده که خود عاملی مهم در بروز کمردرد است.

از قرار گرفتن در معرض باد مستقیم وسایل سرمایشی اجتناب کنید.

سیگار کشیدن را ترک کنید، مواد مضری که در سیگار وجود دارد میتواند سبب تشدید کمردرد ها شود.

از انجام فعالیت ورزشی سنگین و بدون آمادگی قبلی اجتناب کنید.

تقویت عضلات کمر با انجام نرمش های مخصوص با تجویز و تحت نظر فیزیوتراپیست مهم ترین و بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به کمردرد است.

تغذیه و کمردرد

نویسنده مطلب: فیزیوتراپیست محمدرضا جان پور

تغذیه و کمردرد

برخی مواد غذایی می توانند متابولیسم سلولی را که زمینه ساز بروز التهابات مزمن است، کاهش دهند.

این مواد غذایی مانند داروها عمل نکرده و تاثیر فوری ندارند بلکه، بتدریج اثرات درمانی خود را خواهند گذاشت.

گوشت قرمز یکی از مواد غذایی است که موجب افزایش دردهای مزمن کمر شده و نیز اسید اوریک حاصل از آن نیز در ایجاد درد مفاصل موثر است و افراد مبتلا به کمردرد باید مصرف آن را کاهش دهند.

انواع ماهی، روغن ماهی ، آجیل و دانه های خوراکی مانند بادام و گردو و بادام زمینی، سویا و سایر حبوبات، سیب زمینی و جو در کاهش درد کمر موثرند.

گوشت ماهی و سبزیجاتی مانند سیب زمینی ، سویا و  حبوبات باید در برنامه غذایی مبتلایان به کمردرد جایگزین گوشت قرمز شوند.

مغزها و دانه های روغنی همچون روغن ماهی سرشار از اسیدهای چرب ضروری و مفید مورد نیاز بدن هستند که در کاهش کمردردهای التهابی موثرند.

مغزهایی همچون بادام، بادام زمینی و گردو نیز سرشار از منیزیم هستند که در تقویت عضلات، استخوان ها و غضروف ها نقش دارند.

کلسیم و منیزیم در استحکام استخوان ها و کاهش اسپاسم عضلانی مؤثرند.

ویتامین های E و C نیز برای نگهداری بافت پیوندی و نیز کاهش خطرات ناشی از آسیب های اسکلتی ضروری اند.

با بروز یک واکنش التهابی در بدن، مواد مضری به نام رادیکال های آزاد ایجاد شده که موجب آسیب به بافت ها ، افزایش التهاب و بروز دردهای التهابی خواهند شد.
با مصرف مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان ها همچون ویتامین سی، بیوفلاوونوئیدها و میتوان با رادیکالهای آزاد مبارزه و درد و التهاب را کاهش داد.

ویتامین E نیز سرشار از آنتی اکسیدان است و خاصیت ضدالتهابی داشته و در تقویت سیستم ایمنی بدن موثر است.

ویتامین B6 نیز در کاهش دردهای عصبی و التهابی ناشی از گرفتگی اعصاب موثر است و مصرف آن به کاهش علائم کمردرد کمک خواهد کرد.

قبل از شروع تمرینات کمر چه کنیم؟

قبل از شروع تمرینات کمر چه کنیم؟
 
ضعف عضلات اطراف ستون مهره و شکم یکی از دلایل مهم زمینه ساز کمر درد است.
انجام تمرینات برای تقویت این عضلات میتوانند تا حد زیادی شدت کمر درد را کاهش یا بطور کامل از بین ببرد.
برخی تمرینات در تقویت عضلات و برخی دیگر برای کشش عضلات و لیگامان های کوتاه شده بکار میرود.
 
لازم به ذکر است قبل از انجام هرگونه تمرینی باید با فیزیوتراپیست خود مشورت کنید.

قبل از انجام تمرینات کمر درد ابتدا چند دقیقه آرام راه بروید تا عضلات گرم شوند.

شاید در ابتدای شروع تمرینات انجام برخی از تمرینات برای شما دشوار باشد، ولی بتدریج پس از چند هفته که عضلات شکم و کمر قدرت بیشتر پیدا کردند میتوان تعداد تمرینات و انواع آنها را افزایش داد.

نکته مهم در انجام تمرینات کمر درد اینست که باید آنها را با شدت و تعداد کم شروع کرده و به آرامی شدت و تعداد آنها بیشتر شود، چرا که هرگونه ورزش ناگهانی کمر بدون آمادگی قبلی میتواند سبب آسیب بیشتر کمر شود.

در صورتیکه عضلات خیلی ضعیف باشد ممکن است با انجام نرمش ها، کمردرد تشدید شود بنابراین باید از هرگونه تمرین شتابزده اجتناب شود.

اگر پس از یک هفته کمر درد بیشتر شد باید تمرینات را بمدت 2-1 هفته بطور موقت متوقف کرده و بعد از آن تمرینات با شدت و تعداد کمتر انجام شوند.

باید بدانید که تقویت عضلات به چند ماه زمان نیاز دارد پس باید با صبر به انجام تمرینات بپردازید.

ابتدا با تمرینات ساده شروع کنید و بعد از چند هفته که توانستید آنها را به راحتی انجام دهید میتوانید تمرینات پیشرفته تری انجام دهید.

انواع‌ کمردرد

نویسنده مطلب: فیزیوتراپیست محمدرضا جان پور

آشنایی با انواع‌ کمردرد

کمر درد حاد

با درد حاد و ناگهانی در کمر مشخص میشود، که در اثر قرار گرفتن در وضعیتهای نادرست، خم شدنهای مکرر و به مدت طولانی و یا ضربه به ستون فقرات در ناحیه کمر رخ میدهد.

این کمردردها نشانه بروز آسیب بافتی بوده و در درجات مختلفی در فرد سبب بروز ناتوانی میشود.

هر چقدر که آسیب جزیی باشد باز نیاز به مراقبت کامل و جلوگیری از شروع و تکرار دوباره دارد.
برای درمان ابتدا باید درمان علامتی جهت کنترل درد انجام شده و سپس در مورد بهبودی کامل اقدام و تمامی فعالیتهای طبیعی ستون فقرات را به شکل مناسب خود بازگرداند.

البته اغلب کمردردهای بدون تکرار نیاز به نگرانی ندارد ولی در صورت تکرار حملات میتواند نشان دهنده تشدید آسیب و جراحت باشد.

مطالعات نشان میدهد که شانس بازتوانی موفق در بیمارانی که کمر درد آنها بیش از ۶ ماه طول کشیده است، کاهش یافته و حتی پس از سه ماه مقاومت درد، وضعیت روحی و روانی بیمار نیز با مشکل مواجه خواهد شد.

پس ضروری است که به کمردردهایی حادی که تکرارشونده هستند توجه کامل داشته باشید و هرچه سریعتر به بررسی علت و درمان مناسب ان اقدام کنید.

کمر درد گذرا

دردی ناگهانی و شدید در ناحیه کمر است که اغلب به علت انجام حرکات نامناسب و یا کشیدگی بیش از حد ستون فقرات رخ میدهد و با دوره استراحت مناسب و انجام تمرینات مناسب تحت نظر فیزیوتراپیست بهبود میابد.

کمر درد مزمن

کمر دردی است که بیش از یکماه طول میکشد.
این کمردردها اغلب به علت عدم درمان و یا مقاومت به درمان کمر درد حاد رخ میدهد.

درمان به موقع و مناسب کمردرد حاد، نقش مهمی در پیشگیری از بروز این نوع کمردرد دارد.

تمرینات مناسب درد سیاتیک

 

تمرینات مناسب درد سیاتیک

ورزش و انجام نرمش‌های کششی از جمله موثرترین راه‌های درمانی در کاهش درد سایتیک است.

داشتن فعالیت‌های مفید بدون اعمال فشار به ناحیه کمر از اصول اصلی تمرینات مخصوص سیاتیک است.

حرکت و تمرینات مناسب به‌طور قابل‌توجهی در کاهش التهاب و درد موثر است.

مشورت با فیزیوتراپیست و آموزش تمرینات مناسب کمک موثری در کاهش علائم و عوارض ناشی از درد سیاتیک و تقویت عضلات کمر خواهد داشت.

در این مقاله به چند تمرین مناسب درد سیاتیک اشاره کرده ایم:

  • به پشت روی زمین دراز کشیده و زانوها را به صورتی خم کنید که کف پاها بر روی زمین قرار داشته باشد. عضلات باسن خود را جمع کرده و شکم خود را به سمت داخل فشار دهید.
  • سر و گردن خود را بر روی یک سطح محافظ قرار داده و
    سپس یک زانوی خود را خم کرده و پای خود را از ناحیه زیر زانو با دست بگیرید.
  • درحالت ایستاده به صورتی که پاهایتان اندکی با هم فاصله داشته باشد،دست ها را بالای باسن ها قرار داده و لگن خود را به آرامی به سمت جلو فشار و کمر خود راکمی به عقب خم کنید.
  • در حالتی که دست های خود در جلوی سینه خود در حالت ضربدری قرار داده اید، به آرامی شانه های خود را کمی از روی زمین بلند کنید و عضلات شکم خود را به داخل جمع کرده و باسن خود را سفت کنید.