عوارض شکستگی های گردن استخوان ران

 

شکستگی های گردن استخوان ران

در افراد بالغ درمان شکستگی های گردن استخوان ران در غالب اوقات عمل جراحی می باشد.

مهمترین عوارض شکستگی های گردن استخوان ران عبارتند از :

عوارض عمومی شکستگی های گردن استخوان ران

عفونت ریوی، زخم بستر،  عفونت ادراری و لخته شدن خون در ساق و احتمال انتقال این لخته به ریه عوارض خطرناکی می باشند که چه برای درمان بیمار از عمل جراحی استفاده شود و چه نشود ممکن است بوجود آیند و جان بیمار را به خطر بیندازند.

البته احتمال ایجاد این عوارض در افرادی که بدنبال شکستگی عمل نمیشوند خیلی بیشتر می باشد.

نکروز آوازکولر یا سیاه شدن سر استخوان ران

به دلیل آسیب به عروق خونی سر استخوان ران که در لحظه شکستگی ایجاد میشود احتمال دارد خونرسانی به این قسمت از بین رفته و در نتیجه سلول های استخوانی آن بمیرند.

به این وضعیت نکروز آوازکولر میگویند.
دیر درمان کردن میتواند احتمال ایجاد این عارضه را بسیار کند.
به همین دلیل توصیه میشود این شکستگی ها هر چه زودتر تحت عمل جراحی قرار گیرند.

منظور از زودتر و دیرتر صحبت از چند ساعت زودتر و یا دیرتر می باشد.

علائم رادیولوژی نکروز یا سیاه شدن سر استخوان ران به طور معمول بعد از گذشت چند ماه از شکستگی دیده می شوند.

نکروز سر استخوان ران میتواند احتمال جوش خوردن شکستگی گردن استخوان ران را کم کند.

بر اثر نکروز، استخوان سر نرم شده و زیر فشار وزن به مرور تغییر حالت میدهد.
این تغییر حالت میتواند در طولانی مدت موجب ایجاد سائیدگی و آرتروز در مفصل ران شود.

در موارد شدید درمان سیاه شدن سر استخوان ران با انجام تعویض کامل مفصل ران انجام می شود.

خونرسانی سر استخوان ران خیلی مهم می باشد و به وسیله عروق اطراف صورت میگیرد.

جوش نخوردن شکستگی

جوش نخوردن شکستگی لگن در منطقه گردن استخوان ران در حدود 20 درصد موارد دیده میشود.

احتمال جوش نخوردن در شکستگی های جابجا شده، شکستگی هایی که دیر درمان شده اند و شکستگی هایی که درست جا اندازی نشده اند زیاد تر می باشد.

در صورت بروز این آسیب درمان بسته به سن بیمار می باشد.

جوش نخوردن شکستگی گردن استخوان ران احتیاج به درمان دارد.

در صورت جوش نخوردن شکستگی اگر بیمار جوان باشد،
پزشک معالج اول با انجام تصویر برداری های مورد نیاز مشخص میکند که آیا سر استخوان ران زنده است یا دچار نکروز شده است.

در صورت زنده بودن سر استخوان ران، درمان به طور معمول بصورت انجام والگوس استئوتومی Valgus osteotomy می باشد.

در این گونه جراحی، پزشک معالج اول با انجام یک عمل جراحی استخوان ران را در زیر تروکانتر کوچک بصورت کنترل شده ای میشکند و بعد زاویه قرار گرفتن سر و ناحیه تروکانتریک را تغییر داده و استخوان ها را در وضعیت جدید به یکدیگر متصل می نماید.

این تغییر زاویه موجب تغییر بیومکانیک مفصل ران می گردد و نیروهای وارده به محل شکستگی را به شکلی تغییر میدهد که موجب تحریک جوش خوردن شکستگی میگردد.

در صورتیکه تصویر برداری های منطقه لگن نشان دهند که سر استخوان ران دچار نکروز شده است و یا اینکه خیر،
سر استخوان سیاه نشده اما سن بیمار بالا باشد،
در این موارد درمان بصورت انجام عمل جراحی تعویض مفصل ران می باشد.

جابجا شدن پیچ و پلاک

در بعضی مواقع پیچ و پلاکی که برای بی حرکت کردن قطعات شکسته شده استفاده شده اند در درون استخوان جابجا می شوند.

حتی در بعضی مواقع پیچ ها شکسته میشوند.
این جابجایی ها و شکستگی های پیچ ها به طور معمول به دلیل و بدنبال جوش نخوردن شکستگی ایجاد میشود.

درمان این آسیب در صورتیکه همراه با جوش نخوردگی محل شکستگی باشد عمل جراحی می باشد.

آرتروپلاستی لگن

نویسنده مطلب: فیزیوتراپیست محمدرضا جان پور

آرتروپلاستی لگن و فیزیوتراپی آن

آرتروپلاستی لگن یا جراحی تعویض مفصل لگن نوعی روش جراحی است که طی آن مفصل آسیب دیده لگن با پروتز جایگزین می‌شود.

این جراحی بمنظور کاهش درد و بهبود عملکرد بیماری که دچار تخریب مفصل لگن و ران شده است انجام میگیرد.

این جراحی میتواند درد مفصل ران در ناحیه لگن و محدودیت حرکتی مفصل لگن را تا حدود زیادی کاهش داده و عملکرد بیمار را تا حد زیادی بهبود بخشد.

فیزیوتراپی قبل و پس از جراحی مهمترین اقدام و تکمیل کننده درمان است که بدون آن درمان ناتمام میماند.

فیزیوتراپی قبل و پس از جراحی آرتروپلاستی

فیزیوتراپیست با آموزش تمرینات و حرکات اصلاحی ناحیه ران به بیمار کمک می‌کند تا در وضعیت بدنی بهتری برای انجام جراحی قرار بگیرد.

آموزشهای قبل از جراحی آرتروپلاستی لگن که توسط فیزیوتراپیست به بیمار داده میشود بدین قرارند:

• تمرینات مخصوص افزایش انعطاف‌پذیری و تقویت کننده عضلات اندام تحتانی
• آموزش نحوه استفاده از واکر یا چوب زیر بغل هنگام راه رفتن و استفاده از پله

فیزیوتراپیست پس از جراحی نیز از بیمار میخواهد تا از انجام کارهایی اجتناب کند که برخی از آنها بدین قرارند:

• اجتناب از خم کردن بیش از 90 درجه مفصل ران
• اجتناب از خم شدن به سمت جلو بیش از 90 درجه 
• اجتناب از انداختن پای عمل شده روی پای دیگر 
• اجتناب از چرخاندن رو به داخل پای جراحی شده

جراحی تعویض مفصل لگن

نویسنده مطلب: فیزیوتراپیست محمدرضا جان پور

نکاتی در ارتباط با جراحی تعویض مفصل لگن

یکی از عضلاتی که پس از جراحی تعویض‌ مفصل لگن دچار ضعف میشود، عضله باسنی بزرگ است.

معمولا در افرادی که نیازمند جراحی تعویض مفصل لگن هستند بدلیل تخریب سطوح مفصلی و اختلال در راستای بیومکانیک زنجیره کمری لگنی این عضله دچار ضعف پیشرونده می شود.

این مشکل بخصوص در افرادی که دررفتگی مادرزادی لگن دارند یا در اثر تروما زمان زیادی دچار آسیب و تخریب مفصل لگن شده اند بیشتر مشخص است.

آتروفی عضله باسنی بزرگ موجب اختلال در عمکرد و فعالیت های روزانه بیمار مانند راه رفتن و بالا رفتن از پله و حتی ثبات زانو در حالت ایستاده را تحت تاثیر قرار می دهد.

ضعف عضله باسنی بزرگ میتواند سبب غلبه عضلات خم کننده ران و افزایش گودی کمر و فشار بیش از حد روی مفاصل ستون فقرات شود.

در افراد دچار تخریب مفصل لگن ضعف یکطرفه این عضله میتواند سبب چرخش ستون فقرات و بروز اسکولیوز یا انحراف ستون فقرات و اعمال فشار نامتقارن روی مفاصل فاست بین مهره ای می شود.

ضعف عضله باسنی بزرگ سبب بروز اختلال در کندن پا از روی زمین شده و بیمار بمنظور جبران این مشکل تنه خود را بیش از حد به عقب داده تا مرکز ثقل بدن را عقب انداخته و نیاز کمتری به نیروی عضلانی داشته باشد، این وضعیت موجب لنگش و صرف انرژی بالا برای راه رفتن می شود.

بنابراین بازسازی فیبرهای عضلانی و تقویت عضله باسنی بزرگ پس از تعویض مفصل لگن بسیار مهم است.

علت لق شدن مفصل مصنوعی لگن

 

نویسنده مطلب: فیزیوتراپیست محمدرضا جان پور

علت لق شدن مفصل مصنوعی لگن

علت اصلی لق شدن هر مفصل مصنوعی از بین رفتن اتصال محکم بین استخوان بیمار و اجزاء مفصل مصنوعی است.

این اتصال اغلب به دلیل فعالیت سلول های ایمنی بدن ضعیف شده و پس از مدتی فعالیت مفصل مصنوعی ذرات بسیار ریزی از اجزای آن جدا میشوند.
ذرات بسیار ریز فلز، ذرات ریز پلی اتیلن، سرامیک و یا سیمان استخوانی که در محیط آزاد شده اند توسط سلول های دفاع ایمنی شناسایی و به عنوان عامل خارجی تشخیص داده میشوند و این سلولها با ترشح مواد سمی سعی در از بین بردن این ذرات خارجی دارند.

مواد ترشح شده از سلول های ایمنی بدن و دیگر فعالیت های این سیستم سببمیشوند تا استخوان در محل اتصال به مفصل مصنوعی جذب بدن شده و در نتیجه اتصال استخوان به مفصل مصنوعی ضعیف و لق شدن مفصل مصنوعی رخ دهد.

عملکرد مناسب جراح و میزان تجربه و دقت وی، استفاده از مفاصل مصنوعی مرغوب، کارگذاری اجزاء مفاصل مصنوعی در مکان مناسب و استفاده صحیح از سیمان استخوانی عواملی هستند که میتوانند احتمال لق شدن مفصل را کاهش دهند.

در صورت لق شدن مفصل مصنوعی، ممکن است درد در ناحیه جراحی ایجاد شود.
لق شدن مفصل مصنوعی همچنین احتمال شکستگی استخوان اطراف آن را هم افزایش داده که در این موارد لازم است مفصل مصنوعی لق شده خارج شده و مفصل جدیدی برای بیمار کار گذاشته شود.

فعالیت های ورزشی مناسب پس جراحی تعویض مفصل لگن

 

فعالیت های ورزشی مناسب پس جراحی تعویض مفصل لگن 

آرتروز و تخریب مفصل لگن شایع ترین دلیل جراحی تعویض مفصل لگن است.
در این جراحی استخوان و غضروف آسیب دیده از  محل خارج شده و مفصل مصنوعی جایگزین آن میشود.

فاکتور مهم دوران توانبخشی پس از جراحی تعویض مصل لگن انجام فعالیتهای ورزش و تمرینات مناسب تحت نظر فیزیوتراپیست است.

اغلب افرادی که تحت جراحی تعویض مفصل لگن قرار گرفتند بلافاصله پس از جراحی کاهش درد قابل ملاحظه را احساس کرده اند که البته با انجام توانبخشی مناسب این کاهش درد و نتایج مفید حاصل از جراحی بیشتر نیز نمایان خواهد شد.

با کاهش درد و از بین رفتن آن، وضعیت عملکرد مفصل نیز بهبود پیدا می کند. 

بسیاری از بیمارانی که تحت عمل جراحی تعویض مفصل لگن قرار گرفته اند را انجام داده اند،  نشستن و راه رفتن را با کمک یا ابزار کمکی و زیر نظر متخصص فیزیوتراپی در روز پس از عمل جراحی شروع می کنند. 

پس از طی شدن دوره توانبخشی اولیه و افزایش قدرت و تحمل عضلات انجام فعالیت ورزشی ملایم توصیه میشود و باید از انجام فعالیت هایی با فشار بالا مانند دویدن و پریدن و ورزشهای پر برخورد اجتناب شود.

پیاده روی آرام، شنا و دوچرخه سواری از ورزشهای مناسب پس از دوران توانبخشی با فیزیوتراپی تعویض مفصل لگن هستند.

دوچرخه سواری با حفظ انعطاف پذیری مفاصل اندام تحتانی و بهبود خون رسانی به مفصل زانو موجب افزایش دامنه‌حرکتی مفاصل لگن، زانو و تقویت‌ ماهیچه ها شده و در تسریع ببهودی و بازگشت به زندگی عادی بسیار مفید است.