آرتروز زانو

 

آرتروز زانو

آرتروز زانو (Knee Osteoarthritis) از عوامل شایع ایجاد درد در افراد سنین بالای چهل سال است. آرتروز مفصل زانو، شایعترین بیماری تخریبی از میان مفاصل بدن است که در خانم ها شایع تر است.

با توجه به اینکه آرتروز با افزایش سن پیشرفت می‌کند به آرتریت پیری نیز معروف است. علاوه بر سن، دلایل ژنتیکی، شغل، چاقی، عوامل هورمونی و نژاد نیز می‌تواند در بروز آرتروز موثر باشند.

علائم آرتروز زانو

- تخریب تدریجی غضروف مفصلی

- درد زانو

- التهاب تاندون‌ها و بورس‌ها

- خشکی مفصلی

- کاهش دامنه حرکتی مفصل 

- ضعف و آتروفی عضلات اطراف مفصل 

- وجود کریپتاسیون در حرکات مفصل

- گاهی تجمع مایع در مفصل

- تغییرشکل در مفصل

- احتمال ایجاد کیست در ناحیه پشت مفصل

- زواید استخوانی به نام استئوفیت در حاشیه استخوان‌های مفصل

عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به آرتروز زانو 

- ضربه

- پارگی عناصر مفصل زانو 

- بیماری کندرومالاسی کشکک و موارد دررفتگی مکرر آن

- شکستگی‌ها ی درون مفصلی و دررفتگی‌ها

- وجود بیماری‌های مفصلی 

- دفورمیتی های مفصل زانو مانند پای ضربدری، پای پرانتزی، خم شدن مفصل زانو، حرکت بیش از اندازه مفصل به سمت عقب یا عقب زدگی زانو

- عدم کنترل فعالیت‌های روزمره که منجر به فشار بیش از اندازه به ناحیه زانو می‌شود.

- شغل و حرفه‌ای که باعث فشار بیش ازحد به زانو می‌شود.

- چاقی و اضافه وزن

- عوامل ژنتیکی

- بیماری استئوکندریت دیسکان

- کیست منیسک

- منیسک دیسکی شکل

- بی ثباتی زانو به علت شلی رباط ها

درمان آرتروز زانو

- تجویز داروی ضد درد و ضد التهاب غیر استروئیدی

- کاهش وزن درصورت وجود چاقی

- پرهیزازچهار زانو نشستن، پرهیزاز دو زانو نشستن و ...

- پرهیزاز وضعیت‌های ثابت که زانو در یک حالت به مدت طولانی قرار می‌گیرد

- عدم انجام حرکات جهشی-چرخشی و تند

- تقویت عضلات اطراف مفصل زانو و تمرینات مخصوص تحت نظر دکتر فیزیوتراپ

- پرهیز از حرکات و فعالیت‌هایی که باعث تشدید درد می‌شوند.

- تنظیم یک برنامه درمانی برای بیمار توسط فیزیوتراپیست به خصوص در مواردی که بیماری شدت یافته و احتمال زمین گیر شدن وجود دارد.

- استفاده از زانوبند و وسایل کمکی

- آب درمانی(هیدروتراپی)

- برنامه تمرینات هوازی

- جراحی در صورت عدم درمان توسط روشهای فوق

 

مطالب مرتبط:

درمان آرتروز زانو 

آرتروز مچ پا 

انواع جراحی آرتروز زانو

 

انواع جراحی آرتروز زانو

یکی از مهمترین علل درد زانو در میانسالی آرتروز و سائیدگی زانو است. در آرتروز زانو غضروف مفصل زانو خراب شده و بدنبال آن مفصل دچار درد و تغییر شکل میشود.

درمان آرتروزمفصل زانو معمولا غیر جراحی است و تنها در صورتیکه اقدامات غیر جراحی نتوانست مشکل درد بیمار را حل کند از عمل جراحی استفاده میشود. هدف از جراحی زانو در این بیماران کاهش درد و در نتیجه افزایش کارآیی بیمار است. مهمترین اعمال جراحی که برای درمان آرتروز زانو از آنها استفاده میشوند آرتروسکوپی، استئوتومی و تعویض مفصل میباشند.

 آرتروسکوپی

آرتروسکوپی یک درمان جراحی برای دیدن داخل مفصل است. پزشک معالج با دیدن داخل مفصل میتواند بسیاری از بیماریهای آنرا تشخیص داده و اقدام به درمان جراحی بعضی از آنها از طریق ارتروسکوپ کند. یکی از کاربردهای آرتروسکوپ تشخیص بعضی از بیماری های زانو است.

پزشک از راه یک شکاف چند میلیمتری این لوله را از جلوی زانو وارد فضای مفصلی کرده و سپس تصاویر تهیه شده توسط دوربین به یک مانیتور با وضوح بالا منتقل شده تا پزشک معالج بتواند تصاویر داخل زانو را روی مانیتور ببیند. 

پزشک میتواند از طریق شکاف کوچک دیگری در جلوی زانو ابزارهای جراحی خاصی را به داخل مفصل فرستاده و از طریق آنها اقدام به درمان جراحی بعضی از ضایعات درون مفصلی کند. با استفاده از این ابزارها میتوان بافت های مضر داخل زانو را خارج کرده و اگر آسیب منیسک یا لیگامان های داخل زانو وجود داشت اقدام به درمان آنها نمود.

استئوتومی

استئوتومی (Osteotomy) به معنای اره کردن یک استخوان، سپس جابجا کردن دو قطعه ایجاد شده و گذاشتن آنها در یک وضعیت و یا امتداد جدید است. بعد از مدتی این قطعات جوش میخورند. هدف از این نوع جراحی اینست که شکل استخوان تغییر کند بطوریکه در وضعیت جدید بیمار مشکل کمتری داشته باشد.

زمانیکه آرتروز زانو همه مفصل را درگیر نکرده باشد، برای اینکه وزن بطور متعادل در سطح مفصلی توزیع شود باید شکل استخوان درشت نی کمی تغییر کند. استئوتومی استخوان درشت نی امتداد این استخوان را در نزدیکی زانو طوری تغییر میدهد که نیروی وزن بطور متعادلی در زانو پخش شده و درد بیمار یا کاهش یافته و یا از بین رود.

تعویض مفصل زانو

اگر درد زانو به حدی شدید باشد که زندگی روزمره بیمار را مختل کند و به هیچ کدام از درمان های قبلی جواب ندهد آخرین راه استفاده از جراحی تعویض مفصل زانو است. در این روش، پایین ترین قسمت استخوان ران و بالاترین قسمت استخوان درشت نی از بدن خارج شده و به جای آنها سطوح فلزی قرار میگیرند. بین این سطوح فلزی هم پلاستیکی بسیار مقاوم گذاشته میشود تا بهتر بتوانند روی یکدیگر حرکت کنند. 

تاندونیت پاتلا

 

تاندونیت پاتلا

تاندونیت پاتلا یا کشکک زمانی رخ می دهد که به علت فعالیت هایی مانند پریدن فشاری در تاندون بوجود آید.

تاندون پاتلا، تاندونی است که استخوان پاتلا (کشکک) را به استخوان تیبیا یا درشت نی متصل می کند. تاندون کشکک به عضلات ساق پا کمک میکند تا بدرستی عمل کنند و فعالیت هایی مانند لگد زدن به توپ، فشار دادن پدال دوچرخه و پریدن در هوا را بتوان انجام داد.

تاندونیت پاتلا در پسران و در ورزشکارانی که پریدن های مکرر دارند مانند بسکتبالیست ها، فوتبالیست ها و والیبالیست ها شایع تر است. 

علائم تاندونیت پاتلا

- درد در محل کشکک

- تشدید درد در طول فعالیت های بدنی

- سفتی و خشکی ناحیه

دلایل تاندونیت پاتلا

- فشارهای های مکرر به تاندون

- پارگی های کوچک در تاندون

- اضافه وزن 

درمان تاندونیت پاتلا

- کاهش فعالیت هایی که به تاندون فشار می آورد (مانند پریدن و چمباتمه زدن)

- گذاشتن یخ بر روی محل

- تقویت عضلات تاندون با انجام تمرین های مخصوص زیر نظر دکتر فیزیوتراپ 

- استفاده از یک زانو بند خوب می تواند در توزیع مناسب نیروهای وارده به زانو کمک کننده باشد.

- ماساژ تاندون پاتلا

- تجویز داروهای ضد درد غیر استروئیدی

- جراحی در صورت عدم درمان با روشهای فوق